Listy pożegnalne

Analiza językowa tekstu w ramach językoznawstwa sądowego wymaga jak największej wiedzy o sposobach używania języka nie tylko przez tych, dla których język pisany jest narzędziem pracy, ale i tych, którzy chwytają za pióro jedynie incydentalnie, czasem jakby wbrew swoim umiejętnościom. Listy pożegnalne nie są więc łatwym materiałem do analizy językowej. Utrudnienia w analizie powoduje przede wszystkim szczególny rodzaj materiału, jakim są dokumenty osobiste zapisane w większości ręcznie, znacznie odbiegające pod względem poprawności od tekstów oficjalnych czy przeznaczonych do publikacji. Przyczyną pojawiających się trudności jest też raczej nietypowe dla tekstów pisanych uwikłanie listów pożegnalnych w sytuację, która nie tylko odbija się w powstającej wypowiedzi, lecz także musi być uwzględniana jako wiedza wspólna w czasie jej odbioru. Listy pożegnalne, mimo że należą do tekstów krótkich, co utrudnia przeprowadzanie analiz ilościowych, mogą być jednak poddawane analizie językowej w celu potwierdzania ich autentyczności. Zawsze konieczny jest jednak materiał do porównań, który pokazuje inne realizacje tekstów w ramach tego samego gatunku. W niniejszej pracy tym odniesieniem stał się Polski Korpus Listów Pożegnalnych − zbiór ponad sześciuset elektronicznie utrwalonych tekstów zebranych specjalnie do realizacji projektu badawczego poświęconego poszukiwaniu lingwistycznych metod ustalania autentyczności tekstu.

Publikacja dostępna nieodpłatnie w wersji elektronicznej:

https://www.repozytorium.uni.wroc.pl/dlibra/publication/145267/edition/135437